Όλα στη ζωή είναι μαθήματα που έρχονται να σου προσφέρουν… σοφία!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Σμιξιώτης

Θεραπεύοντας το παρελθόν

Κατά καιρούς μ’ απασχόλησε πολύ το ζήτημα της επιρροής του χρόνου όχι ως μονάδα μέτρησης αλλά από την άποψη της αίσθησης που αφήνουν τα γεγονότα της καθημερινότητας που έχουν πλέον παρέλθει. Πολλά συγγράμματα έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό και τα περισσότερα συμβουλεύουν τους αναγνώστες να μην ασχολούνται με το παρελθόν, να το αφήνουν πίσω τους σαν ένα παλιό ρούχο που ξέφτισε και πλέον δεν ωφελεί να πιάνει χώρο στην γκαρνταρόμπα μας.

Χριστούγεννα... αγκαλιά

Χριστούγεννα… Η περίοδος του χρόνου που μας φέρνει όλους πιο κοντά, μας παρακινεί να σκεφτούμε λίγο περισσότερο με την καρδιά και όχι τόσο με το μυαλό. Μαζί με τα λαμπάκια του δέντρου, γίνονται πιο φωτεινές οι καρδιές μας… Με τη ζεστασιά από το τζάκι, ζεσταίνουν τα λόγια που ανταλλάσσουμε με τους γύρω μας…

10 οδηγίες προς εκείνους που τολμούν να διδάξουν

Γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.

Πώς μπορείς να μετατρέψεις την επιθυμία σε επιτυχία

Γράφει ο Μάνος Ισχάκης

Όλοι οι άνθρωποι από την στιγμή που γεννιόμαστε έχουμε επιθυμίες. Μπορεί οι επιθυμίες να αλλάζουν ανάλογα με την δεκαετία, αλλά πάντα έχουμε επιθυμίες. Η επιθυμία κάποιων ανθρώπων μπορεί να είναι να έχουν ένα σπίτι. Κάποιοι άλλοι να θέλουν να έχουν ένα καλύτερο σπίτι. Ή πισίνα στο σπίτι. Κάποιοι άλλοι επιθυμούν να έχουν ένα ρολόι ή να έχουν σχέση ή να έχουν μια ευτυχισμένη σχέση ή να έχουν φίλους ή να έχουν πολλά από αυτά ή να έχουν μια καλύτερη δουλειά.

Η ζωή είναι σαν ένα τραγούδι και ο μόνος σκοπός του τραγουδιού είναι ο χορός

Γράφει η Mercy Torres

Ο φιλόσοφος Alan Watts πάντα έλεγε ότι η ζωή είναι σαν ένα τραγούδι και ο μόνος σκοπός του τραγουδιού είναι ο χορός. Έλεγε ότι όταν ακούμε ένα κομμάτι, δεν χορεύουμε με στόχο το τέλος της μουσικής. Χορεύουμε για να το απολαύσουμε. Αυτός όμως δεν είναι πάντα ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας. Αντιθέτως, περνάμε βιαστικά τις μικρές στιγμές, σκεπτόμενοι ότι υπάρχει πάντα κάτι καλύτερο, κάποιος στόχος που πρέπει να επιτεύξουμε. Αυτό είναι το δικό μου ταξίδι μέσα από ένα τραγούδι χωρίς χορό και τα μαθήματα που πήρα από τον Alan Watts.

Μαθαίνοντας στο παιδί να προστατεύει το σώμα του

Τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός πως κατακλυζόμαστε από ειδήσεις που αφορούν την σωματική ή μη κακοποίηση των παιδιών, στην πλειονότητα των οποίων περιστατικών φερόμενοι ως δράστες  παρουσιάζονται άτομα του πιο στενού οικογενειακού περιβάλλοντός τους, δυστυχώς, για πολλούς από εμάς, άτομα υπεράνω πάσης υποψίας. Για το λόγο αυτό  καθίσταται ιδιαίτερα αναγκαία και άμεση η προσπάθειά μας να μάθουμε στα παιδιά να προστατεύουν την σωματική τους ακεραιότητα και να μην είναι ευάλωτα σε τέτοιες καταστάσεις.

Κάθριν Γιάγκ – Πώς σχηματίζονται οι αναμνήσεις και πώς τις χάνουμε

Ανακαλέστε μια πραγματικά ζωντανή ανάμνηση. Τη βρήκατε;  Ωραία, τώρα προσπαθήστε να θυμηθείτε τι φάγατε πριν από τρεις εβδομάδες.  Αυτή η ανάμνηση μάλλον δεν είναι εξίσου ζωντανή, αλλά γιατί όχι; Γιατί θυμόμαστε κάποια πράγματα και κάποια άλλα όχι; Και γιατί οι αναμνήσεις μας τελικά ξεθωριάζουν; Η Κάθριν Γιάγκ δίνει τα βασικά για τη μνήμη και την απώλεια της.

“Να ενεργείς σαν να είναι αδύνατο να αποτύχεις” Dorothea Brande

Τα περισσότερα από τα πράγματα που μας πάνε στραβά, είναι πράγματα για τα οποία φέρουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Είτε δράσαμε εν θερμώ, είτε παραιτηθήκαμε από το σχέδιό μας πριν την ώρα του, είτε δεν πιστέψαμε, τελικά, στη νίκη μας – στον εαυτό μας. Κάποιες φορές, υπάρχουν πράγματα που πάνε στραβά επειδή αναιρούμε επιλογές που έχουμε κάνει, πριν καν τις εφαρμόσουμε. Άλλες πάλι δεν επιλέγουμε… καν. Κάπου εκεί, μπλέκονται η αναποφασιστικότητα με την αναβλητικότητα και την αδράνεια και, μετά, αναρωτιόμαστε τι πήγε λάθος…

3 τρόποι με τους οποίους η διαδικασία της αυτοβελτίωσης αλλάζει τη ζωή μας

Είναι αποδεδειγμένο ότι αν εστιάσουμε στην αυτοβελτίωσή μας, πολλές ευκαιρίες θα παρουσιαστούν στη ζωή μας- όπως ταξίδια, επαγγελματική καταξίωση, επιτυχίες στον διαπροσωπικό τομέα κλπ. Αυτά μπορεί να συμβούν και σε εσάς. Αλλά για να αλλάξουν τα πράγματα στη ζωή σας, για να φτάσετε εκεί που θέλετε να είστε, χρειάζεται να εξελιχθείτε σε εκείνο το άτομο που θα είναι έτοιμο για αλλαγές. Η προσωπική ανάπτυξη είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία σας.

Εκπαιδευτικά παιχνίδια για να αναπτύξουν τα παιδιά το λεξιλόγιο τους

Το να μαθαίνουν τα παιδιά καινούριες λέξεις είναι πολύ σημαντικό, καθώς έτσι αναπτύσσουν και βελτιώνουν τον προφορικό και γραπτό τους λόγο.Ακολουθούν δημιουργικές ασκήσεις για εμπλουτισμό του λεξιλογίου για παιδιά με ή και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες:

Δίδυμα: Μαζί ή χώρια;

Έχουν περάσει μαζί 9 μήνες στην κοιλιά της μητέρας, έρχονται μαζί στη ζωή, τα πρώτα τους βήματα και βιώματα τα έχουν μαζί, υπάρχει ένα ιδιαίτερο είδος δεσμού που τα κρατά ενωμένα για μια ζωή. Παρόλα αυτά, είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι, ο καθένας μοναδικός με τις δικές του ικανότητες, τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά, την δική του προσωπικότητα.

"Πήγαινε σχολείο, βρες δουλειά, ταίριαξε στο σύστημα": Η παραφροσύνη που ζούμε (animation)

Το School of life (Σχολείο της Ζωής) στόχο έχει να βοηθήσει τους ανθρώπους στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης μέσω του πολιτισμού. 

Η κυριότερη ένδειξη σωστής ανατροφής ενός παιδιού, είναι η ηρεμία του

Ένα παιδί μεγαλώνει μέσα σε ασφάλεια, ανθίζει μέσα σε αγάπη και μεγαλουργεί μέσα στην επιβράβευση. Όταν ένα παιδί νιώσει ασφαλές, μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, μπορεί να σκέφτεται ελεύθερα, να ενεργεί ελεύθερα και να πραγματοποιεί. Όταν νιώθει πως το αγαπούν, ανοίγει τα φτερά του να δημιουργήσει, να τολμήσει, να δοκιμάσει, να σηκωθεί και να ξαναπροσπαθήσει. Όταν επιβραβεύεται για κάθε του προσπάθεια, νιώθει δύναμη να προχωρήσει παρακάτω, νιώθει σίγουρο να πάρει ρίσκο, μαθαίνει από την αποτυχία και δυναμώνει από την επιτυχία.

Δυσλεξία και πρώιμες ενδείξεις

Γράφει η Αλεξία Κομποθέκρα Κακαβούλη, Φιλόλογος – Ειδική Παιδαγωγός

Οι ενδείξεις για την παρουσία δυσλεξίας είναι δυνατό να εμφανιστούν κατά την προσχολική ηλικία. Ωστόσο, οι δυσκολίες συνήθως γίνονται αντιληπτές στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, όπου το παιδί καλείται να ανταποκριθεί στην εκμάθηση του μηχανισμού της ανάγνωσης και της γραφής. Την περίοδο της «πρώτης ανάγνωσης» ο δυσλεκτικός μαθητής δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τα γράμματα και στις επόμενες τάξεις συνεχίζει να διαβάζει με δυσκολία. Κάνει λάθη αντικατάστασης συλλαβών ή γραμμάτων, ιδιαίτερα εκείνων που αντιπροσωπεύουν φθόγγους φωνολογικά συγγενικούς και δυσκολεύεται στα συμπλέγματα των συμφώνων. Παραλείπει, προσθέτει ή αντιμεταθέτει συλλαβές, χάνει τη σειρά στο κείμενο (ειδικά όταν τελειώνει η μια σειρά και αρχίζει η επόμενη), τονίζει λάθος τις λέξεις και αγνοεί τα σημεία στίξης (Παντελιάδου, 2011). Τέλος, δυσκολεύεται στην αναγνωστική κατανόηση ειδικά όταν η ανάγνωση γίνεται από το ίδιο το παιδί. Tα συμπτώματα της δυσλεξίας, καθώς και οι συνέπειες αυτών στη συμπεριφορά του παιδιού μπορούν να εντοπιστούν μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, τη σχολική τάξη αλλά και τις παρέες των συνομηλίκων. Βέβαια, ο τρόπος εκδήλωσης των συμπτωμάτων καθώς και η σφοδρότητά τους διαφέρουν σημαντικά από παιδί σε παιδί γιατί επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος.

Αγκαλιά, ένα σπουδαίο δώρο

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

«Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε». Η αγκαλιά είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να δείξεις την αγάπη σου σε κάποιον χωρίς να του πεις ούτε μία κουβέντα.

Προετοιμάζοντας τους ενήλικες του αύριο

Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν σε έναν κόσμο δυναμικό και απρόβλεπτο που ζητά από αυτά να ανταπεξέλθουν σε όλο αυξανόμενες και σύνθετες καταστάσεις. Επαρκεί, άραγε, ο καθιερωμένος  τρόπος ζωής για τις απαιτήσεις την σύγχρονης εποχής; Πώς μπορούμε να ενδυναμώσουμε και να υποστηρίξουμε καταλλήλως τα παιδιά μας;  Προκειμένου να είναι ικανά να αντιμετωπίζουν τις όποιες προκλήσεις, χρειάζεται να είναι εξοικειωμένα από μικρή ηλικία με ορισμένες δεξιότητες, τις οποίες σταδιακά θα εξελίσσουν.

Αποτοξινώνοντας την Ψυχή μας

Γράφει η Δέσποινα Παλαμάρη

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι εκτός από το σώμα τοξινώνεται και η ψυχή; Ότι οι πεποιθήσεις και οι αρνητικές σου σκέψεις δεν μπλοκάρουν μόνο το μυαλό σου και την καρδιά σου αλλά και την ίδια σου τη ψυχή; Ότι η σωματική ακαμψία, η κούραση, η έλλειψη χαράς, το αίσθημα κατωτερότητας, η αίσθηση του ότι όλα είναι μάταια, η έλλειψη ενδιαφέροντος για τη ζωή, η συναισθηματική παγωνιά, οι πόνοι στο σώμα αλλά και σε ενεργειακό επίπεδο τα ατυχήματα ή οι αναποδιές που σου συμβαίνουν μπορεί να οφείλονται στο  ότι  έχει τοξινωθεί, ότι έχει δηλητηριαστεί όχι μόνο το σώμα αλλά και η ψυχή σου; Ότι όλα αυτά είναι σημάδια ότι η ψυχή κλαίει και θέλει να ακουστεί; 

Το δηλητήριο της σύγκρισης

Γράφει ο Θοδωρής Γιαννόπουλος

Από την πρώτη στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια μας, την πρώτη μας αναπνοή, το πρώτο κλάμα, το πρώτο χαμόγελο περνάμε κάτω από το μικροσκόπιο της σύγκρισης θέλοντας και μη. Πρώτα – πρώτα θα περάσουμε απ’ τα «χέρια» της οικογένειάς μας. Θα μας συγκρίνουν με τα άλλα μέλη της οικογένειας. Ποιανού μοιάζει η μύτη μας, ποιανού το χαμόγελο, τα μάτια κτλ.

Η δύναμη της απόρριψης και η σημασία της για τη ζωή!

Γράφει ο Μάνος Ισχάκης

Η απόρριψη είναι μία αρετή που κανένας δεν την θέλει. Είναι μια γυναίκα που πραγματικά όλοι την απεχθάνονται, είτε άντρες, είτε γυναίκες. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Θα το δούμε παρακάτω. Τα αποτελέσματα που έχεις αυτή την στιγμή στην ζωή σου έχουν καθοριστεί κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό από την αίσθηση της απόρριψης. Τι θέλω να πω; Πολλές φορές οι άνθρωποι θέλοντας να αποφύγουμε να νιώσουμε ότι δεν είμαστε αρκετοί, ότι δεν είμαστε αγαπητοί, ότι δεν είμαστε σημαντικοί, δεν είμαστε χρήσιμοι, δεν είμαστε αποδεκτοί, ότι δεν ανήκουμε κάπου… καθορίζουμε τις αποφάσεις μας. Και αυτές οι αποφάσεις μας, καθορίζουν τον προορισμό μας. Αυτό τον προορισμό που είχαμε ως τώρα.

Η ζωγραφική και το παιχνίδι βοηθούν στη μελέτη παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί γονείς, φροντιστές, εκπαιδευτικοί και ειδικοί παιδαγωγοί για το ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος εκμάθησης στα παιδιά; O τρόπος με τον οποίο θα μεταλαμπαδεύσουμε σε αυτά κάθε μορφή γνώσης ποικίλει και εξαρτάται από τη γνωστική υπόσταση και την προσωπικότητα του καθενός από αυτά. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η επαφή με κάθε μορφή τέχνης αναπτύσσει την αισθητική εμπειρία του ατόμου και καλλιεργεί τη δημιουργική του ικανότητα, καθώς και την ικανότητα του για κριτικό στοχασμό. Φιλόσοφοι και παιδαγωγοί έχουν τονίσει τη συμβολή των τεχνών στην ανάπτυξη της φαντασίας του ατόμου και στη δυνατότητα, που του προσφέρουν να αντιλαμβάνεται την εμπειρική πραγματικότητα μέσα από μια διαφορετική σκοπιά με δημιουργική προοπτική. Από τους βασικούς σκοπούς άλλωστε της εκπαίδευσης είναι η σφαιρική ανάπτυξη του ατόμου σε επίπεδο γνωστικό, ηθικό, κοινωνικό, συναισθηματικό.

Αξιοποιώντας τις δυνάμεις του καλοκαιριού για μια εποικοδομητική χρονιά

Το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του, οι αργόσυρτοι, ξεκούραστοι ρυθμοί του αρχίζουν σταδιακά να αντικαθίστανται από μία μεγαλύτερη κινητοποίηση και δραστηριοποίηση ενώ η διάθεση για δημιουργία επανέρχεται δυναμικά.

Ο χρόνος που περνάμε μόνοι μας είναι το σπουδαιότερο δώρο για τον εαυτό μας

Ο διακεκριμένος φιλόσοφος Paul Tillich είπε : « Η γλώσσα δημιούργησε τη λέξη «μοναξιά», για να εκφράσει τον πόνο του να μένει κανείς μόνος του. Αλλά δημιούργησε και τη λέξη «μοναχικότητα», ώστε να εκφράσει το μεγαλείο του να είναι κανείς μόνος».

Η ενέργεια που εκπέμπουν οι άλλοι επηρεάζει το πώς αισθανόμαστε

Τείνουμε να απορροφούμε την ενέργεια των άλλων ατόμων. Αυτό εξηγεί γιατί υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν άβολα γύρω από συγκεκριμένα άτομα. Αυτό το συμπέρασμα ανακαλύφθηκε χάρη στην έρευνα του Πανεπιστημίου Bielefeld. Αποδείχθηκε, πως τα ανθρώπινα όντα συνεχώς επηρεάζονται από τις ενέργειες που τα περιβάλλουν.

Άσε τη ζωή να σου παρουσιαστεί όπως θέλει και αυτά θα συμβούν..

Όταν επιθυμείς αυτό που επιθυμεί και η ζωή, συμβαίνουν τα παρακάτω :

Παιχνίδια ψυχοσωματικής ανάπτυξης

Με απλά καθημερινά πράγματα και αντικείμενα που όλα τα σπίτια έχουν, μπορούμε να περάσουμε πολλές, πολλές ώρες δημιουργικής απασχόλησης με τα παιδιά μας.

Στη συνέχεια μπορείτε να βρείτε, 5 ιδέες για ευφάνταστα παιχνίδια, που προάγουν τη ψυχοκοινωνική ωρίμανση του παιδιού σας και σίγουρα είναι διασκεδαστικά για μικρούς και μεγάλους.

Social Media και Ηλεκτρονικά παιχνίδια: Η νέα «εξω-σχολική» δραστηριότητα των εφήβων

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τεχνολογίας έχουν εισχωρήσει πλέον ολοκληρωτικά στη ζωή μας, καθώς η πλειοψηφία των ανθρώπων διαθέτει τουλάχιστον έναν λογαριασμό σε κάποιο από αυτά τα μέσα.

Το δέντρο που ήθελε να το αγαπούν: Μία εξαιρετική ταινία μικρού μήκους

Tο όμορφο animation μικρού μήκους «Το δέντρο που ήθελε να το αγαπούν» διηγείται την ιστορία της φιλίας μεταξύ ενός δεντρόσπιτου και ενός παιδιού.

Όταν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μετακομίζει, το δέντρο που μένει πίσω, νιώθει μοναξιά και δεν αντέχει την έλλειψη του μικρού του φίλου. Σίγουρα αξίζει να αφιερώσετε πέντε λεπτά για να τη δείτε παρέα με το παιδί.

Αν το σχολείο «δίδασκε» ψυχική υγεία

Γράφει η Μάρη Γαργαλιάνου

Ιστορία, μαθηματικά, βιολογία και φυσική. Νόμοι, τύποι, εξισώσεις και εξύμνηση του ελληνικού έθνους σε κίτρινες φυλλάδες. Και ενώ τα κενά κάνουν «κρα» και μπάζουν από παντού, εύλογα κάποιος πιθανότατα ενήλικος θα αναρωτιόταν «Και αν το σχολείο, δίδασκε ψυχική υγεία;»… Αν το ίδιο το σχολείο μιλούσε στα παιδιά από νωρίς για τα συμπτώματα της κατάθλιψης για παράδειγμα, για πρόληψη, για μια ξεκάθαρη ενημέρωση, πόσο μάλλον σε έναν κόσμο που δείχνει ολοένα και περισσότερο μια διαρκή προτίμηση στο γκρίζο χρώμα και το μαύρο, που σχεδόν βουλιάζει, που οι ψυχικές διαταραχές κάνουν πάρτι εντός του και τα ποσοστά της αυτοκτονίας παγκοσμίως χτυπάνε κόκκινο;…

Όταν ξεχνάμε τον τρόπο να επιβιώνουμε, μαθαίνουμε τον τρόπο να ζούμε!

Γράφει η Μαρία Μπαλάση

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκαμε όλοι μας αν τελικά εμείς οι ίδιοι ζούμε τη ζωή μας, αν είναι αυτή που ονειρευτήκαμε, αν ζούμε τη ζωή κάποιων άλλων και μήπως τελικά απλά επιβιώνουμε στην ίδια μας τη ζωή. Είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές της ζωής μας ή απλοί κομπάρσοι τελικά; Ζούμε ή επιβιώνουμε;

Ενδοσχολική βία: Πότε συμβαίνει και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά

Τα περιστατικά εκφοβισμού και επιθετικής συμπεριφοράς που παρατηρούνται συχνά, πλέον, στα σχολεία τα τελευταία χρόνια από ορισμένους μαθητές προς άλλους  δεν είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο και σύγχρονο φαινόμενο · ανέκαθεν υπήρχε στα σχολεία, ίσως σε διαφορετικές μορφές και έκταση. Δεν λάμβανε, όμως, την προσοχή και διαχείριση που απαιτούνταν με την αδιαφορία του παρελθόντος να έχει αντικατασταθεί από μία ιδιαίτερη ευαισθησία τόσο για την αντιμετώπιση όσο και για την πρόληψη τέτοιων φαινομένων από όλους του εμπλεκόμενους φορείς (π.χ. σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, σύλλογος καθηγητών κ.ά.). Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η στάση της κοινής γνώμης, όπου λόγω και της εύκολης πρόσβασης στην ανάδειξη και συζήτηση τέτοιων περιστατικών, θα λέγαμε ότι στέκεται με κριτική διάθεση απέναντι τόσο στην αντιμετώπιση όσο και την πρόληψη τέτοιων φαινομέων λεκτικής ή και σωματικής βίας.

Κάθε αποτυχία κρύβει μια «τύχη»

Γράφει η Κωνσταντίνα Κουτσουπιά

«Να θυμάσαι ότι μερικές φορές το να μην παίρνεις αυτό που θες, είναι μεγάλη τύχη». – Δαλάι Λάμα

Πόσες φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την αποτυχία, σε διάφορους τομείς της ζωής μας; Πόσο οικείο μας είναι ένα σκηνικό όπου, για παράδειγμα, έχουμε μόλις πάρει τη δύσκολη απόφαση ν’ ακολουθήσουμε το μονοπάτι που λέγεται «αλλαγή σταδιοδρομίας», μόνο και μόνο για να συναντήσουμε εντέλει «εμπόδια», το ένα μετά το άλλο;

Τεχνικές μελέτης για καλύτερο διάβασμα σε παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες

Οι τεχνικές μελέτης είναι μικρά τρικ για την αποθήκευση της πληροφορίας στον εγκέφαλο σε συνδυασμό με μία εικόνα, μία ιστορία, έναν ήχο, μία μέθοδο, δηλαδή με απλά πράγματα που την κατάλληλη στιγμή λειτουργούν ως «κορδόνι μνήμης» για την ανάκληση της πληροφορίας.

Σχολική φοβία ή διεκδίκηση ικανοποίησης των προσωπικών αναγκών;

Γράφει ο Σταύρος Γκουγκουσκίδης

Ένα μικρό κορίτσι ξεκίνησε την …επανάστασή του μέσα στην οικογένεια. Μία μέρα, όπως όλες τις άλλες, άρχισε να κλαίει και να οδύρεται. «Δεν θέλω το σχολείο. Δεν θέλω να πάω στο σχολείο. Εκεί τα παιδιά δεν με παίζουν! Δεν μου αρέσει!». Οι γονείς πέφτουν επάνω του με τις συνήθεις τακτικές τους. «Εσύ μπορείς! Θα τα καταφέρεις! Πάντα τα καταφέρνεις! Θα το ξεπεράσεις και αυτό!»

Όταν δίνεις, δεν αδειάζεις

Γράφει η Αναστασία Λιόντου

Σε πολλές στιγμές της ζωής μας θα αναζητήσουμε σχέσεις και κατάλληλους συντρόφους που, όπως πιστεύουμε ή επαναπαυόμαστε να πιστεύουμε ότι θα είναι οι κατάλληλοι, θα αισθανθούμε καλύτερα και περισσότερο ολοκληρωμένοι. Ανθρώπους που τους αναζητάμε όταν νιώθουμε μέσα μας χαμένοι, και αποπροσανατολισμένοι. Ανθρώπους που, μετά χαράς θα αφεθούμε στα χέρια τους και θα τους παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας, προκειμένου εκείνοι να οδηγήσουν και να φτάσουμε σε έναν προορισμό, σύμφωνα με τις δικές τους συνισταμένες και την δική τους πυξίδα. Και κάτω από τις επιλογές αυτές, θα ονομάσουμε την πράξη αυτή αγάπη, έρωτα, δεχόμενοι τα πάντα.

Τιμωρία: ο εγγυημένος τρόπος να «χάσουμε την επαφή» με τα παιδιά μας

Γιατί τόσοι και τόσοι γονείς έχουν την ανάγκη να τιμωρήσουν τα παιδιά τους για να επιβληθούν ή να μην χάσουν τον έλεγχο; Τι θα συμβεί αν προσπαθήσουν να συζητήσουν αντί να καταλήξουν στη χρήση της τιμωρίας που είναι σε θέση να επιβάλουν μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται σε μία θέση ισχύος; Τελικά είναι όντως σε θέση ισχύος και εξουσίας οι γονείς ή νιώθουν αδύναμοι μπροστά στα παιδιά τους και τείνουν να χρησιμοποιούν ψυχολογική, συναισθηματική ή και σωματική βία;

Αυτισμός και Παιχνίδι

Γράφει η Φωτεινή Τσιφτζή, Ειδική Παιδαγωγός

Ο αυτισμός συνιστά μία αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία επηρεάζει σημαντικά την κοινωνικότητα και την ικανότητα επικοινωνίας του παιδιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά με αυτισμό να αποφεύγουν παιχνίδια τα οποία ζητούν από εκείνα φαντασία, αλληλεπίδραση και υιοθέτηση ρόλων και να ασχολούνται με αντικείμενα τα οποία τους επιτρέπουν μέσα από μονότονες και στερεοτυπικές κινήσεις να απορροφώνται σε ένα δικό τους κόσμο. Έτσι λοιπόν, καλό είναι οι γονείς παιδιών με αυτισμό να επιλέγουν παιχνίδια τα οποία από τη μία να αρέσουν στα παιδιά τους, ενώ παράλληλα από την άλλη να μπορούν να τα εμπλουτίσουν με κινήσεις, ήχους και εκφράσεις συναισθημάτων, στοιχεία τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην εκμάθηση σημαντικών κοινωνικών δεξιοτήτων.

Μια “άλλη” πρόταση για την εκπαίδευση

Γράφει ο Γαβριήλ Μπομπέτσης

Το σχολείο είναι σχεδόν ταυτόσημο στο νου του μαθητή με το πρωινό ξύπνημα, το άγχος, την αποστήθιση, τα διαγωνίσματα και τις εξετάσεις, τους βαθμούς. Αν αυτό είναι πράγματι το σχολείο, δεν αξίζει κανείς να πηγαίνει.

Ο βασιλιάς και ο βράχος: Μια διδακτική ιστορία

Κάποτε υπήρχε ένας παντοδύναμος βασιλιάς ο οποίος κυβερνούσε το βασίλειό του επί δεκαετίες. Μια μέρα ήθελε να δει τον χαρακτήρα των κατοίκων το βασιλείου και έτσι τους έβαλε μια δοκιμασία.

Όταν μεγαλώνουμε σε συναισθηματικά στείρο περιβάλλον

Γράφει η Αντιγόνη Συμεωνίδου

Το πιο κεντρικό και πυρηνικό σημείο της ύπαρξής μας είναι το συναίσθημα και η πιο βασική ανάγκη μας είναι η συναισθηματική επικοινωνία, που χτίζει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στην ύπαρξή μας.

  

Η δημιουργία μας είναι μέσα από συναισθήματα, η ζωή μας στο ενδομήτριο περιβάλλον πλαισιώνεται από συναισθήματα, η γέννηση μας οδηγείται από συναισθήματα και η εξέλιξη της ύπαρξης μας έχει ανάγκη από συναισθήματα.

Βοηθώντας ένα παιδί με επιθετική συμπεριφορά (2ο μέρος)

Η αλήθεια είναι πως δεν θα ήταν σωστό να παραθέσουμε ένα συνταγολόγιο για το τι πρέπει να κάνουμε όταν τα παιδιά χτυπούν, καθώς το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, το πλαίσιο αλλά και οι άνθρωποι μπροστά στους οποίους εμφανίζει μια επιθετική συμπεριφορά διαφέρουν και, εκείνη την στιγμή, προσπαθεί να εκφράσει κάποια ανάγκη του.

Τι μπορώ να κάνω όταν δεν ξέρω ποιες είναι οι δυνατότητές μου;

Γράφει ο Μάνος Ισχάκης

Στο σημερινό μας θέμα θα ήθελα να εξετάσουμε μια ερώτηση η οποία είναι πραγματικά αρκετά δύσκολη: “Τι μπορώ να κάνω όταν δεν μπορώ να φανταστώ ποιες είναι οι δυνατότητές μου;”. Είναι σαν να έχεις μια παλέτα με 5 χρώματα (κόκκινο, μαύρο, κίτρινο, καφέ και πορτοκαλί) και να σου λέω: “Πες μου τι άλλα χρώματα υπάρχουν στη φύση;” Αυτά τα χρώματα όμως εσύ δεν τα έχεις δει ποτέ και δεν ξέρεις καν ότι υπάρχουν. Τα μόνα χρώματα που γνωρίζεις είναι τα χρώματα που έχεις στην παλέτα σου. Τι θα απαντούσες;

Οι λέξεις ορίζουν τη Ζωή σου – Γνωρίστε τη δύναμή τους

Από τον Γιάννη Ανδριανάτο-Εκπαιδευτή Ρητορικής – Διαλεκτικής

Ορίζουν τη ζωή και την επαφή μας με τους άλλους, εκφράζουν σκέψεις και συναισθήματα, κι όμως, πόσο λίγο τις προσέχουμε! Είναι οι λέξεις. Τις «εκπέμπουμε» σε ευχές, προσευχές και κατάρες, για να ξορκίσουμε φόβους μας, να διώξουμε ή να ελκύσουμε κάποιον.

Ο μόνος θάνατος είναι η αδράνεια

Γράφει η Αύρα Μπακούρου

Ξημέρωσε. Αντί να χαίρεσαι επειδή ξεκινάει μία καινούργια μέρα, εσύ γκρινιάζεις. Επειδή πάλι ξύπνησες νωρίς, πάλι πρέπει να πας στη δουλειά και πάλι έχουν κίνηση οι δρόμοι. Ποτέ δεν παρατηρείς τις ακτίνες του ήλιου που λάμπουν και φωτίζουν το γαλάζιο ουρανό κι ούτε ενθουσιάζεσαι επειδή στο ράδιο επιτέλους ακούστηκε το αγαπημένο σου τραγούδι. Συνήθισες να παραπονιέσαι, να βλέπεις πάντα τι σου λείπει, να προβλέπεις αποτυχίες στις επιτυχίες και λύπη στη χαρά. Αυτή είναι η νικοτίνη σου, που αν μία μέρα τη στερηθείς, νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Γιατί αξίζει να καλωσορίζουμε τις δύσκολες εποχές στη ζωή μας;

Η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει. Άλλοτε ζούμε τις πιο λαμπερές στιγμές και άλλοτε τις πιο σκοτεινές. Και ενώ είναι σαφές ότι όλοι προτιμούμε να ζούμε μόνο τις ευτυχισμένες μέρες της ζωής, η πικρή αλήθεια είναι ότι όχι μόνο αυτό δεν είναι δυνατό να συμβεί αλλά και ότι η πραγματική εξέλιξή μας ως ανθρώπινα και πνευματικά όντα κάνει άλματα στις πιο σκοτεινές και δύσκολες περιόδους. Τότε είναι που καθαρίζει η ήρα από το στάχυ, τότε είναι που βιώνουμε το σχολείο της ζωής. Μακάρι να το συνειδητοποιούσαμε μέσα στην καρδιά μας όλοι και όταν έρχονται οι δύσκολες εποχές να τις καλωσορίζουμε για τα δώρα που θα μας προσφέρουν.

Συνέντευξη στο giatioxi.gr: Μεγαλώνοντας εφήβους - νικητές

Η αισιόδοξη σκέψη είναι και θέμα προπόνησης. Η ψυχολόγος Νίκη Λιώτη (Νίκη Λιώτη Ψυχολόγος - The Psychology Secrets)μας λέει πως να διασχίσουν γονείς και παιδιά το ναρκοπέδιο που λέγεται "εφηβεία" με στάση νικητή. Ακούστε τη συνέντευξη εδώ.

Πόσες λέξεις κρύφτηκαν σε μία αγκαλιά;

Γράφει η Κωνσταντίνα Βασιλείου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο….

Σήμερα γράφω για την δύναμη της αγκαλιάς! Της αγκαλιάς που θεραπεύει, που μοιράζεται, που ησυχάζει και ηρεμεί! Της μεγάλης αγκαλιάς που απλώνει τα χέρια και ανοίγει την καρδιά! Που περιμένει με υπομονή ! Που δέχεται και αποδέχεται! Που δεν είναι εκεί για να κρίνει , αλλά για να γλυκάνει!

Ηθική νοημοσύνη: Τι είναι και πώς να την καλλιεργήσετε στο παιδί σας

Της Ελένης Χαδιαράκου

Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε. Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό απ’ το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. Με άλλα λόγια, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ ένα παιδί.

Πώς τα στερεότυπα διαλύουν την ψυχολογία των μικρών κοριτσιών

Τα κορίτσια ξεκινούν να θεωρούν τους εαυτούς τους λιγότερο ταλαντούχους από τη φύση τους σε σχέση με τα αγόρια από την ηλικία μόλις των έξι ετών, ανακοίνωσε ομάδα αμερικανών ερευνητών.

Οι ίδιοι υποστηρίζουν μάλιστα ότι τα “αποκαρδιωτικά” αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το πρόβλημα κινδυνεύει να γιγαντωθεί επηρεάζοντας τις μελλοντικές τους καριέρες.

O Copy κι ο Paste: Ένα animation για τη σχέση πατέρα – γιου

Είναι όμοιοι…

Εν μέσω μιας πολυάσχολης ζωής, ο Copy είναι ένας πατέρας που προσπαθεί να διδάξει στον γιο του Paste το σωστό… Όμως ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να το κάνει αυτό;