Τα περιστατικά εκφοβισμού και
επιθετικής συμπεριφοράς που παρατηρούνται συχνά, πλέον, στα σχολεία τα
τελευταία χρόνια από ορισμένους μαθητές προς άλλους δεν είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο και σύγχρονο
φαινόμενο · ανέκαθεν υπήρχε στα σχολεία, ίσως σε διαφορετικές μορφές και έκταση.
Δεν λάμβανε, όμως, την προσοχή και διαχείριση που απαιτούνταν με την αδιαφορία του
παρελθόντος να έχει αντικατασταθεί από μία ιδιαίτερη ευαισθησία τόσο για την αντιμετώπιση
όσο και για την πρόληψη τέτοιων φαινομένων από όλους του εμπλεκόμενους φορείς
(π.χ. σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, σύλλογος καθηγητών κ.ά.). Σε αυτά έρχεται
να προστεθεί και η στάση της κοινής γνώμης, όπου λόγω και της εύκολης πρόσβασης
στην ανάδειξη και συζήτηση τέτοιων περιστατικών, θα λέγαμε ότι στέκεται με
κριτική διάθεση απέναντι τόσο στην αντιμετώπιση όσο και
την πρόληψη τέτοιων φαινομέων λεκτικής ή και σωματικής βίας.
Τετάρτη, 28 Ιουνίου 2017
Πέμπτη, 22 Ιουνίου 2017
Κάθε αποτυχία κρύβει μια «τύχη»
Γράφει η Κωνσταντίνα Κουτσουπιά
«Να θυμάσαι ότι μερικές φορές το να μην παίρνεις αυτό που
θες, είναι μεγάλη τύχη». – Δαλάι Λάμα
Πόσες φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την αποτυχία, σε
διάφορους τομείς της ζωής μας; Πόσο οικείο μας είναι ένα σκηνικό όπου, για
παράδειγμα, έχουμε μόλις πάρει τη δύσκολη απόφαση ν’ ακολουθήσουμε το μονοπάτι
που λέγεται «αλλαγή σταδιοδρομίας», μόνο και μόνο για να συναντήσουμε εντέλει
«εμπόδια», το ένα μετά το άλλο;
Παρασκευή, 16 Ιουνίου 2017
Σάββατο, 10 Ιουνίου 2017
Σχολική φοβία ή διεκδίκηση ικανοποίησης των προσωπικών αναγκών;
Γράφει ο Σταύρος Γκουγκουσκίδης
Ένα μικρό κορίτσι ξεκίνησε την …επανάστασή του μέσα στην
οικογένεια. Μία μέρα, όπως όλες τις άλλες, άρχισε να κλαίει και να οδύρεται.
«Δεν θέλω το σχολείο. Δεν θέλω να πάω στο σχολείο. Εκεί τα παιδιά δεν με
παίζουν! Δεν μου αρέσει!». Οι γονείς πέφτουν επάνω του με τις συνήθεις τακτικές
τους. «Εσύ μπορείς! Θα τα καταφέρεις! Πάντα τα καταφέρνεις! Θα το ξεπεράσεις
και αυτό!»
Κυριακή, 4 Ιουνίου 2017
Όταν δίνεις, δεν αδειάζεις
Γράφει η Αναστασία Λιόντου
Σε πολλές στιγμές της ζωής μας θα αναζητήσουμε σχέσεις και
κατάλληλους συντρόφους που, όπως πιστεύουμε ή επαναπαυόμαστε να πιστεύουμε ότι
θα είναι οι κατάλληλοι, θα αισθανθούμε καλύτερα και περισσότερο ολοκληρωμένοι.
Ανθρώπους που τους αναζητάμε όταν νιώθουμε μέσα μας χαμένοι, και
αποπροσανατολισμένοι. Ανθρώπους που, μετά χαράς θα αφεθούμε στα χέρια τους και
θα τους παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας, προκειμένου εκείνοι να οδηγήσουν
και να φτάσουμε σε έναν προορισμό, σύμφωνα με τις δικές τους συνισταμένες και
την δική τους πυξίδα. Και κάτω από τις επιλογές αυτές, θα ονομάσουμε την πράξη
αυτή αγάπη, έρωτα, δεχόμενοι τα πάντα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Πώς να ενισχύσουμε την περιέργεια των παιδιών που αγαπούν τη μάθηση
Οι περισσότεροι γονείς επιθυμούν με κάθε τρόπο να εμφυσήσουν στα παιδιά τους την αγάπη για τη μάθηση και τις δεξιότητες της κριτικής σκέψη...


-
Απόσπασμα από το βιβλίο “Ήρωας” της Rhonda Byine, των εκδόσεων Λιβάνη. Οποιοσδήποτε μπορεί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση αν το θελήσ...
-
Αν και πολλοί πιστεύουν ότι το παιχνίδι της ευφυΐας κρίνεται στο ύψος του IQ, οι νευροεπιστήμονες και οι ψυχολόγοι που ασχολούνται με τ...
-
Απόσπασμα από το βιβλίο “Να σου πω μία ιστορία” του Χορχέ Μπουκάι – Εκδ. Opera Ένας τύπος τηλεφωνεί στον οικογενειακό του γιατρό....
