Κανένας δεν έχει τη δύναμη να προβλέψει το μέλλον κι είναι, νομίζω, καλύτερα να αποδεχτούμε την αλήθεια αυτή. Αν αφαιρέσουμε από τη ζωή μας τα στοιχεία της έκπληξης και του μυστηρίου, θα καταντήσει πληκτική και ατέλειωτη. Η ανικανότητα να προβλέψουμε ακόμα και την επόμενη στιγμή γίνεται πρόβλημα μόνο όταν επιμένουμε να φανταζόμαστε το χειρότερο.
Πολλοί άνθρωποι αναστατώνονται συναισθηματικά γιατί καταλήγουν βεβιασμένα σε αρνητικά συμπεράσματα. Φανταζόμαστε φρικτούς ανθρώπους πίσω από κάθε παράθυρο και σε κάθε γωνία του δρόμου. Με την τακτική μας αυτή απομακρυνόμαστε από κάθε δυνατή ευκαιρία να διευρύνουμε τον εαυτό μας και να χαρούμε νέες εμπειρίες, καταλήγοντας να προβάλλουμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Απορρίπτουμε θετικές χειρονομίες από ένα φίλο ή αγαπημένο πρόσωπο, επειδή πιστεύουμε ότι υποκινούνται από ταπεινά κίνητρα. Σαν επακόλουθο, φανταζόμαστε ότι αν πάρουμε εμείς την πρωτοβουλία για μια φιλική χειρονομία, θα μας απορρίψουν οι άλλοι. Έτσι, ποτέ δεν εκμεταλλευόμαστε μια ευκαιρία που μπορεί να έφερνε πρόοδο στις σχέσεις μας.
Το μέλλον είναι εκεί που περνάμε την υπόλοιπη ζωή μας και είναι δική μας επιλογή αν κοιτάζουμε μπροστά με εμπιστοσύνη και θάρρος, ή αν βαδίζουμε με κλειστά μάτια προς μια νεφελώδη επικείμενη κόλαση. Από τη στιγμή που κάθε αύριο έχει έναν τρόπο να γίνεται, ξαφνικά και δραματικά, σήμερα, είναι καλύτερα να ζήσουμε περισσότερο στο παρόν και ν' αφήσουμε το αύριο να πει τη δική του ιστορία.
Από το βιβλίο "Γεννημένοι για την Αγάπη" του Λέο Μπουσκάλια
Δυστυχώς πλέον ανησυχώ πολύ για το μέλλον.. Δεν είναι ότι έγινα μαμά.. Είναι ότι έγιναν ταυτόχρονα και τόσα άλλα, πληγώθηκα από ανθρώπους που δεν πίστευα ποτέ ότι θα πληγωθώ και έχω γίνει πολύ διστακτική απέναντι σε όλους....
ΑπάντησηΔιαγραφή.........
ΑπάντησηΔιαγραφή