Τα πρώτα συναισθήματα που προκαλεί η άδεια αγκαλιά της μανούλας

Κάθε μέλλουσα μητέρα περιμένει με ανυπομονησία τη στιγμή της γέννησης του παιδιού της, έχει σχεδιάσει προσεκτικά το κάθε βήμα και αναμένει την πρώτη συνάντηση με το μωρό της. Έχει φανταστεί τις στιγμές αυτές πώς θα εξελιχθούν, με τον ιδανικό τρόπο, τον τοκετό, το πρώτο αντίκρισμα των ματιών τους, τα πρώτα χάδια, τον πρώτο θηλασμό, την επιστροφή τους στο σπίτι.

Αναπάντεχα γεγονότα, όμως, μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα έναν πρόωρο τοκετό, μερικές εβδομάδες ή και μερικούς μήνες πριν την αναμενόμενη ημερομηνία γέννησης. Ποικίλες είναι οι συναισθηματικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει αυτό το γεγονός στη νέα μητέρα.

Μεγάλος ενδέχεται να είναι ο θυμός και οι ενοχές της μητέρας γιατί πιστεύει ότι κάτι πρέπει να έκανε λάθος για να γεννηθεί το μωρό πρόωρα, ότι αυτή το προκάλεσε.

Βιώνει έντονη ματαίωση και απογοήτευση καθώς αναγκάζεται να περάσει το πρώτο χρονικό διάστημα μακριά από το μωρό της, δεν ζει τις πρώτες ιδανικές στιγμές που φανταζόταν, το όνειρό της δεν πραγματοποιήθηκε με τον τρόπο που θα ήθελε.

Ενδεχομένως αυτή η απομάκρυνση από το μωρό της, τής δημιουργεί το αίσθημα ότι δεν τα κατάφερε, ότι δεν είναι καλή μητέρα αφού οι «καλές μητέρες» πρέπει να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους από την πρώτη στιγμή και τα φροντίζουν.

Έντονο είναι το συναίσθημα της ανησυχίας, του άγχους, του φόβου, της σύγχυσης αλλά και της αβοηθησίας για το τι θα συμβεί τελικά με το μωρό και την υγεία του.

Ακόμη, η νέα μητέρα μπορεί να αισθάνεται μεγάλη θλίψη μέχρι και απελπισία για το ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι καθώς είναι πέρα από τον έλεγχό της η εξέλιξη και το μέλλον του μωρού της. Κάποιοι γονείς, μάλιστα,  αισθάνονται ότι δεν είναι πραγματικά το «δικό τους» μωρό, όσο βρίσκεται στην εντατική νεογνών.

Καθώς περνάει ο καιρός, συνήθως οι προκλήσεις και οι δοκιμασίες λιγοστεύουν και είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστούν. Καθώς το βρέφος μεγαλώνει και η κατάσταση της υγείας του παραμένει σταθερή, η νέα μητέρα θα μπορεί να το κρατάει και να το φροντίζει όλο και περισσότερο και το προσωπικό της κλινικής θα τη βοηθήσει. Έτσι, σταδιακά θα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, λιγότερο άγχος και θα αισθάνεται πιο ικανή και έτοιμη να έρθει πιο κοντά και να συνδεθεί με το μωρό της.

Αναδημοσίευση από tosodoulika.blogspot.gr

Νίκη Λιώτη, Ψυχολόγος, Εκπαιδευόμενη Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια