Γράφει ο Γιάννης Αθανασόπουλος
Πολλοί κάνουν λόγο για τα λόγια που επιλέγουμε όταν μιλάμε.
Άλλοι μιλάνε για θετικές σκέψεις. Άλλοι αναλύουν όλο το γλωσσολογικό,
συντακτικό και γραμματικό υπόβαθρο που χρησιμοποιούμε, με αναλύσεις &
αναφορές στις επιλογές μας.
Αυτό όμως που ίσως να συμφωνούμε όλοι, είναι ότι ο τρόπος που μιλάμε από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρει. Επίσης, διαφέρει και ο τρόπος που επιλέγουμε να μιλήσουμε σε εμάς. Ανάλογα με το τρόπο που σκεφτόμαστε, ανάλογα με τη διάθεσή μας, την όρεξη που έχουμε, την πρόθεση.
Πού αναφέρομαι; Αναφέρομαι στο σκεπτικό που μιλάμε σε εμάς, όταν μονολογούμε. Υπάρχουν στιγμές που λέμε: «όμορφος είμαι σήμερα», «σήμερα θα τα πάω καλά!», «ωραίο καιρό έχει σήμερα»…
Υπάρχουν όμως και οι φορές δεν μιλάμε καλά: «μα καλά, είναι
δυνατόν να έκανες τέτοιο λάθος;» «μα τι χαζός που είσαι!», «άχρηστός είμαι ρε
παιδί μου» πολλές φορές ίσως να χρησιμοποιούμε και πολύ χειρότερες εκφράσεις,
που χρειάζονται να αναφερθούν εδώ.
Ναι σε εκείνες τι στιγμές αναφέρομαι. Την ώρα που
μονολογούμε και κάνουμε αυτοκριτική. Εκεί που εμείς μιλάμε άσχημα στον εαυτό
μας. Ποια η πρόθεσή που έχουμε και μας μιλάμε έτσι; Ποιο είναι το απότοκο
όφελος και μειώνουμε τον εαυτό μας στα μάτια μας; Για ποιο δικό μας λόγο, εμείς
οι ίδιοι, κάνουμε μπούλινγκ στον εαυτό μας;
Μιλώντας προς τους
άλλους
Στην ίδια κατάσταση, μιλώντας σε έναν φίλο, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα του λέγαμε «μα καλά… τόσο άχρηστος είσαι;» θα δείχναμε μια κατανόηση, θα επιλέγαμε πιο μαλακές λέξεις και εκφράσεις. Ίσως να λέγαμε «έλα μωρέ … την επόμενη φορά θα το καταφέρεις».
Η διαφορά είναι όμως, ότι όταν μιλάμε σε εμάς, πολλές φορές
γινόμαστε οι χειρότεροι επικριτές του εαυτού μας!
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι αν μιλάγαμε στους φίλους μας, με τον
τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας, ίσως να είχαμε πολύ λιγότερους φίλους; Πόσοι
θα ανεχόντουσαν έναν φίλο, να τους μιλάει έτσι; Συνέχεια;
Εμείς εναντίων εμάς
Είναι άξιο έρευνας, γιατί όταν μιλάμε σε εμάς, είμαστε τόσο επικριτικοί σε σύγκριση με το όταν μιλάμε σε άλλους. Άξιο παρατήρησης είναι ότι αν ένας φίλος ή μέλος την οικογένειάς μας, μας μιλήσει με τον ίδιο τρόπο θα αντιδράσουμε. Αν αυτό γίνει σε χώρο εργασίας, αναφερόμαστε σε δικαιώματα και σεβασμό.
Περίεργο δεν είναι που ενώ θέλουμε και πολλές φορές απαιτούμε από άλλους να μας μιλάνε όμορφα, εμείς οι ίδιοι να μην το κάνουμε για εμάς τους ίδιους.
Υπάρχει άλλος τρόπος; Ιδιαίτερη η ερώτηση με καταφατική
απάντηση! Και βέβαια υπάρχει άλλος τρόπος να μιλάμε και μάλιστα είναι και στο
χέρι μας να το κάνουμε. Ο τρόπος είναι απλός: φροντίζω να σκέφτομαι πώς θα
μιλήσω σε εμένα, πριν μιλήσω σε εμένα.
Βήμα 1ο & το βασικότερο: Φανταζόμαστε ότι πρέπει
να συνομιλήσουμε σε κάποιον που 1ον είναι από τους ποιο σημαντικός ανθρώπος στη
ζωή μας 2ον πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επικοινωνία μας και 3ον αν
μιλήσουμε άσχημα θα αντιδράσει άσχημα.
Βήμα 2ο: Σκεφτούμε τι θέλουμε να επικοινωνήσουμε,
δηλαδή ποιο είναι το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε;
Βήμα 3ο: Σχεδιάζουμε τι θα πούμε και πώς θα το πούμε.
Βήμα 4ο: Επιλέγουμε τις λέξεις, εκφράσεις, το τόνο
φωνής και τα βασικά, που μαθαίνουμε σε κάποιο Training για την επικοινωνία.
Βήμα 5ο: Μιλάμε
Βήμα 6ο: Αξιολογούμε τις αντιδράσεις της άλλης μεριάς
και την απάντηση ώστε να συνεχίσουμε την επικοινωνία.
Είναι δυνατόν; Ναι είναι και μάλιστα το οφείλουμε σε εμάς
τους ίδιους! Πώς θέλουμε να έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο με εμάς; Είναι
πολλές οι φορές, που λέμε: ‘’δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο, κάτι ποιο
δημιουργικό’’ και είναι λογικό αν εμείς οι ίδιοι είμαστε πολύ επικριτικοί και
μειώνουμε τον εαυτό μας.
Για να μην παρεξηγηθώ… θα συμφωνήσω με πολλούς που θα λένε
ότι η εποικοδομητική κριτική είναι χρήσιμη και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί τους.
Με τη προϋπόθεση ότι γνωρίζω πώς να κάνω εποικοδομητική αξιολόγηση και να
μαθαίνω από τα λάθη μου!
Δυστυχώς οι περισσότεροι, μένουμε στην αποτυχία χωρίς να
μπορούμε να μάθουμε μέσα από τα λάθη μας. Και ακόμα χειρότερα μιλάμε άσχημα
στον εαυτό μας. Εμείς οι ίδιο μας βάζουμε κάτω και μας πατάμε. Και αυτό είναι
κάτι που ίσως να πρέπει να αξιολογήσουμε
Πως μιλάμε τελικά; Σωστή συνταγή δεν υπάρχει! Και οι δύο τρόποι είναι και χρήσιμοι και εποικοδομητικοί. Απλά να θυμόμαστε να μιλάμε στον εαυτό μας με τρόπο που θα θέλουμε και απαιτούμε να μας μιλάνε οι άλλοι. Να μην μας βάζουμε στη γωνία και μας κοπανάμε και μας είμαστε πιο αυστηροί από όσο πρέπει. Να μας προσέχουμε, να μιλάμε εποικοδομητικά και να είμαστε φίλοι και συνοδοιπόροι με εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πληκτρολογείστε το σχόλιό σας...