Γράφει η Νατάσσα
Σκούρου
Πριν προσπαθήσεις να κρύψεις κάτι από τους άλλους,
προσπάθησε να το αποκαλύψεις μέσα σου. Χαμένο το παιχνίδι από την αρχή, όταν
προσπαθείς να πείσεις ενώ ο ίδιος δεν έχεις πειστεί. Κάθε φορά θα έρχεσαι
αντιμέτωπος με αυτά που λες, όταν μέσα σου υποστηρίζεις άλλα. Κι έτσι θα
έρχεσαι αντιμέτωπος με όλους.
Με την εικόνα μιας στρουθοκάμηλου που κρύβει το κεφάλι της
στο χώμα ενώ το υπόλοιπο σώμα την προδίδει, μοιάζουν οι άνθρωποι, που θέλουν να
κρυφτούν από τους άλλους και κυρίως από τον ίδιο τους τον εαυτό. Κάθε πιθανή
προσπάθεια καταρρέει καθώς κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από τη δική του
αλήθεια.
Οι άνθρωποι που δεν προσπαθούν να αναγνωρίσουν και να
αποδεχτούν μια κατάσταση που τους συμβαίνει, χρησιμοποιούν τις λέξεις για να
κρυφτούν, αλλά δεν τα καταφέρνουν γιατί τους φανερώνει ο ίδιος τους ο εαυτός.
Κανείς δεν μπορεί να τον ξεγελάσει, γνωρίζει και νιώθει πριν καλά καλά
προλάβεις να αντιδράσεις. Όσο και να θελήσεις να τρέξεις μακρυά από αυτόν, εκείνος
πιστά βρίσκεται ένα βήμα πίσω σου. Όσο και να μην παραδέχεσαι το τι σου
συμβαίνει, εκείνος βρίσκεται ακλόνητος για να στο θυμίζει.
Και στο φινάλε, γιατί τόση μεγάλη προσπάθεια αποφυγής και μη
παραδοχής του ίδιου σου του εαυτού; Κατά τη διάρκεια αμφισβήτησης του εαυτού
σου, γίνεσαι θύμα αμφισβήτησης των άλλων. Και πoιο είναι τελικά πιο σημαντικό,
να αποδείξεις κάτι που πραγματικά δεν ανταποκρίνεται ξεγελώντας τους
υπόλοιπους, ενώ μέσα σου καθημερινά θα έρχεσαι αντιμέτωπος με σένα ή να
αποδεχτείς την αλήθεια σου και να πορευτείς με αυτή;
Εκκρεμότητες… Έμαθες να αφήνεις τα πάντα για την επόμενη
μέρα με αποτέλεσμα να μην μπορείς να οργανωθείς και να τις κλείσεις. Αυτό
κάνεις και με σένα⋅ παραμελείς τον εαυτό σου, δίνοντας
σημασία στους άλλους και τι θα πουν, χωρίς να δίνεις αξία σε σένα, καταπιέζοντάς
σε και βάζοντάς σε στην άκρη, για να ασχοληθείς κάποια άλλη στιγμή μαζί σου.
Και μέρα με τη μέρα καθώς σε έχεις στο περιθώριο, μαζεύεις.
Γίνεσαι ένα κουβάρι που έχει τυλιχτεί βιαστικά, ένα κουβάρι μπερδεμένο που κάθε
προσπάθεια να ξετυλιχτεί είναι χρονοβόρα που γίνεται απελπιστική.
Άκου τι έχει να σου πει, εμπιστεύσου το μέσα σου. Ο εαυτός
σου είναι ο μόνος που μπορεί να σου σταθεί, να μην τον αρνείσαι. Μη προτιμάς να
δείχνεις κάτι που δεν ισχύει χωρίς να μην μπορείς να υποστηρίξεις. Μίλα μαζί
του καθημερινά και λύσε τις απορίες, εκείνος σε ξέρει ποιον καλά από όλους και
έχει τις απαντήσεις.
Κι αν του βάζεις δύσκολες ερωτήσεις και δεν απαντά, μην
αποθαρρύνεσαι, χρόνο μπορεί να χρειαστεί να θέλει να τις δουλέψει. Πρώτα μαζί
του θα συζητάς , για όσα σου συμβαίνουν και εκείνος θα σου λέει το πως θα
πορευτείς. Κι αν κάποια από αυτά που σου επισημαίνει, εσένα δεν σου αρέσουν,
μην του θυμώνεις μην τον αγνοείς μονάχα ότι βλέπει λέει.
Μόνο εσένα μπορείς να εμπιστευτείς, για ό,τι σου συμβαίνει.
Χρειάζεται να σε πιστεύεις και να μην σε υποτιμάς, γιατί όταν αρνείσαι να δεις
μέσα σου βαθιά, μονάχα σύγχυση σου προκαλείς που την εκπέμπεις.
Αφήνοντας ελεύθερο το είναι σου να εκφραστεί και να μην το
απογοητεύεις, οι γύρω σου θα μπορέσουν να σε κατανοήσουν χωρίς να μπερδευτούν
δίνοντας τους την ευκαιρία, να αντιληφθούν και να αποδεχτούν, εκείνο που εσύ
πρώτα καλωσορίζεις και εγκρίνεις, την αλήθεια σου.
Την επόμενη φορά που θα πας να περιθωριοποιήσεις τον εαυτό
σου θυμήσου: οι εκκρεμότητες δεν είναι για να τις αφήνουμε.
enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πληκτρολογείστε το σχόλιό σας...