Ποτέ δεν είμαστε «αρκετά μεγάλοι» για να ξεκινήσουμε ψυχοθεραπεία

Ο χρόνος μας αλλάζει. Αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μας φαίνεται και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί. Μπορεί να αλλάξει τον ρόλο μας στην εργασία και στην οικογένειά μας. Μπορεί ακόμη και να αλλάξει ριζικά την αυτοεκτίμησή μας. Η μέση ηλικία και η μετέπειτα ζωή φέρνουν τόσο απώλεια όσο και απελευθέρωση, αλλά δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε αυτές τις μεγάλες αλλαγές μόνοι και μόνες. Ένας καλός θεραπευτής μπορεί να μας βοηθήσει να προσαρμοστούμε με υγιείς τρόπους.

Διστάζετε; Ρίξτε μια ματιά στα δεδομένα: Το 2019, σχεδόν το 15% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 45 ετών δήλωσε ότι είχε επισκεφθεί έναν θεραπευτή το προηγούμενο έτος – και αυτό ήταν πριν η πανδημία αυξήσει δραματικά την απομόνωση σε όλη τη χώρα. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν τις σημαντικές συνδέσεις μεταξύ της σωματικής υγείας και της ψυχικής ευεξίας, το στίγμα γύρω από τη θεραπεία μειώνεται. Και οι μελέτες δείχνουν ότι η θεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική για τους ηλικιωμένους όσο και για εκείνους που βρίσκονται στη μέση ηλικία.

Γιατί ποτέ δεν είμαστε «αρκετά μεγάλοι» για να ξεκινήσουμε ψυχοθεραπεία

Η θεραπεία μπορεί να μας δώσει τα εργαλεία να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή

Οι ορμόνες αυξομειώνονται σε όλα τα στάδια της ζωής. Όταν τα οιστρογόνα, η τεστοστερόνη και άλλες ορμόνες μειώνονται, αυτό επηρεάζει τα πάντα, από τις συνήθειες του ύπνου μας έως τον μυϊκό μας τόνο και τη σεξουαλική ζωή. Εκτός από την αλλαγή των ορμονικών επιπέδων, οι τραυματισμοί και οι ασθένειες μπορεί μερικές φορές να μας εμποδίζουν να συμμετέχουμε σε ορισμένες από τις δραστηριότητες που αγαπάμε.

Και αυτές είναι μόνο οι σωματικές αλλαγές. Οι σχέσεις μπορούν επίσης να υποστούν μεγάλες αλλαγές στη μέση και μετέπειτα ζωή. Μπορεί να γίνουμε φροντιστής ενός συζύγου ή ηλικιωμένων γονέων. Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων ηλικίας 45 έως 64 ετών φροντίζει έναν ηλικιωμένο συγγενή.

Μεταξύ των ενηλίκων άνω των 50 ετών, τα ποσοστά διαζυγίων έχουν διπλασιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες. Λιγότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες επανασυνδέονται μετά από ένα «γκρίζο διαζύγιο» (διαζύγιο μεταξύ συζύγων ηλικίας άνω των 50 ετών), το οποίο μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να προσαρμοστούμε στη ζωή μόνοι μετά από πολλά χρόνια ως μέλος ενός ζευγαριού.

Σε μια περίοδο αλλαγής, η συνεργασία με έναν θεραπευτή μπορεί να σας βοηθήσει: να συντονιστείτε με αυτά που θέλετε και χρειάζεστε, να αποσαφηνίσετε τις επιλογές σας, να μάθετε να εμπιστεύεστε την κρίση σας, ακόμη και σε άγνωστο έδαφος.

Η θεραπεία μπορεί να δημιουργήσει χώρο για την εξερεύνηση νέων ταυτοτήτων

Στη μέση και μετέπειτα ζωή, οι μεγάλες μεταβάσεις, όπως η συνταξιοδότηση, μπορεί να αποσταθεροποιήσουν την αίσθηση του ποιοι είμαστε. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει, για παράδειγμα, ότι οι κορυφαίοι αθλητές συχνά αισθάνονται κατάθλιψη και σύγχυση μετά την αποχώρησή τους από τον ανταγωνιστικό αθλητισμό.

Όταν δεν κάνετε πλέον κάτι – ή δεν είστε κάτι – που κάποτε ήταν το επίκεντρο της ζωής σας, μπορεί να δημιουργηθεί ένα κενό. Τα αισθήματα αποπροσανατολισμού δεν είναι ασυνήθιστα. Ακόμα και όταν η απώλεια της ταυτότητας είναι μέρος μιας φυσικής διαδικασίας, όπως η εμμηνόπαυση, το να βρισκόμαστε στη «ενδιάμεση» φάση μεταξύ των ταυτοτήτων μπορεί να είναι άβολο.

Η θεραπεία μπορεί να μας δώσει μια αίσθηση κατεύθυνσης καθώς επαναπροσδιοριζόμαστε. Μπορεί να δημιουργήσει έναν ασφαλή χώρο για τη διαδικασία δοκιμής, λάθους και αναστοχασμού του επανασχηματισμού της ταυτότητας.

Η θεραπεία μπορεί να μας στηρίξει αν πενθούμε μια απώλεια

Η απώλεια μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής. Αλλά όσο περισσότερο ζούμε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε μια σημαντική απώλεια κάποιου είδους. Τα παιδιά μεγαλώνουν και μετακομίζουν από το σπίτι. Φίλοι και μέλη της οικογένειας φεύγουν από τη ζωή. Σημαντικές και ουσιαστικές φάσεις της ζωής μας φτάνουν στο φυσικό τους τέλος.

Όσο φρικτό κι αν είναι το πένθος, είναι αναπόφευκτο. Ένας καλός θεραπευτής μπορεί να είναι παρών ως στήριγμα, να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε τη θλίψη και τη λύπη – να επικυρώσει αυτά τα φυσιολογικά συναισθήματα και να σας στηρίξει.

Η θεραπεία είναι μια ευκαιρία να σφυρηλατήσουμε νέες συνδέσεις

Είτε η θεραπεία πραγματοποιείται σε ατομικό ή ομαδικό πλαίσιο, δια ζώσης ή διαδικτυακά, η επιτυχία της βασίζεται στην ανθρώπινη σύνδεση και το δέσιμο. Η έρευνα έχει δείξει ότι μια ισχυρή συμμαχία μεταξύ του θεραπευτή και του θεραπευόμενου καθιστά τη θεραπεία πιο αποτελεσματική.

Η εστιασμένη σύνδεση είναι σημαντική καθώς μεγαλώνετε, όταν πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να βιώνουν μια υφέρπουσα αίσθηση απομόνωσης. Οι ερευνητές έχουν πει εδώ και καιρό ότι η απομόνωση δεν αφορά μόνο τη μοναξιά. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, καρδιακών προβλημάτων και ψυχικών παθήσεων. Η πανδημία COVID-19 ενίσχυσε αυτά τα ευρήματα.

Η ανάπτυξη πηγών σύνδεσης μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική αν έχετε υποστεί μια ζωή συστημικό ρατσισμό. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η κοινωνική και πνευματική υποστήριξη, μαζί με τις ψυχολογικές πηγές, μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των έγχρωμων ανθρώπων από το άγχος της μακροχρόνιας έκθεσης σε διακρίσεις. Η διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων είναι τόσο σημαντική για την ευημερία σας που οι ειδικοί συνιστούν να δημιουργήσετε ένα «σχέδιο σύνδεσης» με συγκεκριμένους τρόπους για να παραμείνετε συνδεδεμένοι και να αποτρέψετε την απομόνωση.

enallaktikidrasi.com