Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020

Γίνε ο γονιός, που θα ήθελες για το παιδί σου



Γράφει η Νικόλ Παπαδοπούλου

Σπουδαίο πράγμα να είσαι γονιός. Δύσκολο και απαιτητικό. Θέλει προσπάθειες, θυσίες, υπομονή και επιμονή. Θέλει να είσαι εκεί. Να δίνεις, να παίρνεις, να μοιράζεσαι, να ξέρεις ότι μετράς και να το φωνάζεις.

Να αγαπάς, να ρισκάρεις και να κάνεις τα πάντα για το παιδί σου. Γι’ αυτό το πλάσμα που είχες μέσα σου, που το ανάθρεψες, δίνοντάς του ζωή και δείχνοντάς του τον κόσμο.

Δεν αρκεί να είσαι φίλος μαζί του. Η φιλία είναι παρέα, συντροφιά αλλά όχι οικογένεια. Ο γονιός πρέπει να είναι λιμάνι για το παιδί του. Να έχει τη δύναμη να παλεύει, να ξεκινάει από το μηδέν και να μην τα παρατάει.

Διότι, όπως και να το κάνεις, το μοναδικό σου σπίτι είναι εκεί όπου μεγάλωσες. Κανένας άλλος δεν θα σου ανοίξει την πόρτα στη στεναχώρια ή στις δυσκολίες. Κανένας δεν θα κάτσει να βρει την λύση στο πρόβλημά σου και να μαλακώσει τα τραύματά σου πέρα από τους γονείς.

Κανένας δεν θα σε πιστέψει όπως αυτός. Και πουθενά δεν θα βρεις την εμπιστοσύνη που έχεις ανάγκη. Όχι γιατί οι άλλοι δεν θέλουν να σε ακούσουν αλλά γιατί δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να σε γνωρίσουν αληθινά.
 
Γίνε λοιπόν, ο γονιός που θα ήθελες για το παιδί σου. Εκείνος ο άνθρωπος που έχει μάθει να συγχωρεί, να διεκδικεί αλλά και να λυγίζει όταν εσύ δεν τον βλέπεις. Όχι από φόβο, αλλά από την βαθιά του ανάγκη να βλέπει εσένα, μόνο ευτυχισμένο. Να σε δει να προοδεύεις και να στοχεύεις ψηλά.

Ξέρεις ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα του να είσαι γονιός; Το να είσαι πάντα καλά. Να ξυπνάς το πρωί και να μπορείς να χαμογελάς ακόμα και αν μέσα σου θέλεις να κλάψεις. Διότι, ξέρεις ότι το παιδί θα καταλάβει τα συναισθήματά σου. Και έτσι δεν θα μπορείς να κρυφτείς.

Δεν είναι όλοι οι γονείς το ίδιο. Λίγοι μπορούν να δώσουν και να σταθούν πραγματικά δίπλα. Αρκετοί αδιαφορούν και κάνουν την ζωή τους. Ξεχνούν το παιδί και τις ανάγκες του. Δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη.

Για αυτό λοιπόν, σου λέω, όταν επιλέγεις να κάνεις παιδί, σκέψου το καλά πριν. Μην το πάρεις προσωπικά αλλά δεν είναι όλοι πλασμένοι για κάτι τέτοιο. Δεν είναι έτοιμοι για μια τέτοια ζωή. Ο γονιός είναι φροντίδα μα πάνω από όλα είναι αγάπη. Και αν δεν μπορείς να δεις αυτή στα μάτια του, τότε δυστυχώς δεν ξέρεις τίποτα.

«Τα παιδιά για έναν γονιό είναι σαν το φως για τον κόσμο: Δώρο Θεού»

enallaktikidrasi.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πληκτρολογείστε το σχόλιό σας...

Βιβλιοθεραπεία: Πώς οι ιστορίες μας στηρίζουν στη διαδρομή προς την επούλωση

Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα, όπως άγχος και κατάθλιψη ή πένθος, ορισμένες φορές είναι δύσκολο να ...