Ενδοσχολική βία: Πότε συμβαίνει και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά

Τα περιστατικά εκφοβισμού και επιθετικής συμπεριφοράς που παρατηρούνται συχνά, πλέον, στα σχολεία τα τελευταία χρόνια από ορισμένους μαθητές προς άλλους  δεν είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο και σύγχρονο φαινόμενο · ανέκαθεν υπήρχε στα σχολεία, ίσως σε διαφορετικές μορφές και έκταση. Δεν λάμβανε, όμως, την προσοχή και διαχείριση που απαιτούνταν με την αδιαφορία του παρελθόντος να έχει αντικατασταθεί από μία ιδιαίτερη ευαισθησία τόσο για την αντιμετώπιση όσο και για την πρόληψη τέτοιων φαινομένων από όλους του εμπλεκόμενους φορείς (π.χ. σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, σύλλογος καθηγητών κ.ά.). Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η στάση της κοινής γνώμης, όπου λόγω και της εύκολης πρόσβασης στην ανάδειξη και συζήτηση τέτοιων περιστατικών, θα λέγαμε ότι στέκεται με κριτική διάθεση απέναντι τόσο στην αντιμετώπιση όσο και την πρόληψη τέτοιων φαινομέων λεκτικής ή και σωματικής βίας.

Κάθε αποτυχία κρύβει μια «τύχη»

Γράφει η Κωνσταντίνα Κουτσουπιά

«Να θυμάσαι ότι μερικές φορές το να μην παίρνεις αυτό που θες, είναι μεγάλη τύχη». – Δαλάι Λάμα

Πόσες φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την αποτυχία, σε διάφορους τομείς της ζωής μας; Πόσο οικείο μας είναι ένα σκηνικό όπου, για παράδειγμα, έχουμε μόλις πάρει τη δύσκολη απόφαση ν’ ακολουθήσουμε το μονοπάτι που λέγεται «αλλαγή σταδιοδρομίας», μόνο και μόνο για να συναντήσουμε εντέλει «εμπόδια», το ένα μετά το άλλο;

Τεχνικές μελέτης για καλύτερο διάβασμα σε παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες

Οι τεχνικές μελέτης είναι μικρά τρικ για την αποθήκευση της πληροφορίας στον εγκέφαλο σε συνδυασμό με μία εικόνα, μία ιστορία, έναν ήχο, μία μέθοδο, δηλαδή με απλά πράγματα που την κατάλληλη στιγμή λειτουργούν ως «κορδόνι μνήμης» για την ανάκληση της πληροφορίας.

Σχολική φοβία ή διεκδίκηση ικανοποίησης των προσωπικών αναγκών;

Γράφει ο Σταύρος Γκουγκουσκίδης

Ένα μικρό κορίτσι ξεκίνησε την …επανάστασή του μέσα στην οικογένεια. Μία μέρα, όπως όλες τις άλλες, άρχισε να κλαίει και να οδύρεται. «Δεν θέλω το σχολείο. Δεν θέλω να πάω στο σχολείο. Εκεί τα παιδιά δεν με παίζουν! Δεν μου αρέσει!». Οι γονείς πέφτουν επάνω του με τις συνήθεις τακτικές τους. «Εσύ μπορείς! Θα τα καταφέρεις! Πάντα τα καταφέρνεις! Θα το ξεπεράσεις και αυτό!»

Όταν δίνεις, δεν αδειάζεις

Γράφει η Αναστασία Λιόντου

Σε πολλές στιγμές της ζωής μας θα αναζητήσουμε σχέσεις και κατάλληλους συντρόφους που, όπως πιστεύουμε ή επαναπαυόμαστε να πιστεύουμε ότι θα είναι οι κατάλληλοι, θα αισθανθούμε καλύτερα και περισσότερο ολοκληρωμένοι. Ανθρώπους που τους αναζητάμε όταν νιώθουμε μέσα μας χαμένοι, και αποπροσανατολισμένοι. Ανθρώπους που, μετά χαράς θα αφεθούμε στα χέρια τους και θα τους παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας, προκειμένου εκείνοι να οδηγήσουν και να φτάσουμε σε έναν προορισμό, σύμφωνα με τις δικές τους συνισταμένες και την δική τους πυξίδα. Και κάτω από τις επιλογές αυτές, θα ονομάσουμε την πράξη αυτή αγάπη, έρωτα, δεχόμενοι τα πάντα.